Ik zucht een paar keer diep, het waait nu zacht in mij

In het project Innerlijk landschap verbeeld en beschrijf ik innerlijke vergezichten en onderhuidse weefsels. Ik wil laten zien dat de natuur niet alleen een landschap om ons heen is, maar ook een deel van onszelf. Onze aderen zijn als rivieren, onze adem is als de wind. De draden van de kosmos weven alles aan elkaar. Kunnen we weer contact maken met onze binnenwereld, om ons van daaruit te verbinden met de wereld om ons heen?

Hieronder een selectie uit de expositie.
Back to Top