Poëzie is voor mij tekenen met taal. Ik hou van beeldspraak en metaforen die je anders naar je omgeving laten kijken. Hieronder zie je verschillende illustraties die ik maakte bij gedichten. De meeste gedichten heb ik zelf geschreven, tenzij anders vermeld.
De Verstekeling
Bij ieder schepsel dat geboren wordt
zijn reis begint, scheept in het ruim de dood
zich in. En maakt zich met het schip vertrouwd,
dringt door tot iedre vezel van het hout
de romp, de mast, de kabels en de touwen
de zeilen hurkend in de reddingsboot.

Het zijn de kleine kindren die hem kennen
en hem niet vrezen: zij zijn nog pas zo kort
geleden uitgevaren uit hun nacht
ze moeten aan het daglicht nog zo wennen.
Zoals schaduw bij het licht behoort
zo leeft de dood binnen het leven voort.
Gedicht: M. Vasalis
* Dit beeld maakte ik niet bij een gedicht, maar bij een droom.
Eigenlijk vind ik dromen net poëzie. Verhalen die niet altijd in één
keer te doorgronden zijn, en die vol zitten met mooie metaforen en
wonderlijke gebeurtenissen *

kantel me
keer me
vouw je handen
om mijn oren
laten we ademen
in dezelfde maat
een ritme van lucht

soms voelt het
alsof ik in een druppel leef
afgezonderd van de rest
niet door een dikke muur
of een grote afstand
maar door een dun doorzichtig laagje

het is moeilijk
om door water heen
verstaanbaar te blijven praten
meestal horen mensen
maar halve woorden

die breien ze dan zelf weer aan elkaar
tot hele andere zinnen
dan die ik bedoel

Back to Top